Kolejny rok za nami, czyli 2015 w oczach Rudej.

To niesamowite, jak życie potrafi nas zaskakiwać. To wręcz przerażające, jakim skurczybykiem potrafi być los i z jaką wirtuozerią niweczy wszystkie nasze plany.

Z roku na rok obiecuję sobie, że od pierwszego stycznia cos się zmieni: we mnie, w moim podejściu do blogowania, czy pisania o książkach jako takich. I co roku wszystkie te plany poetycko biorą w łeb, a ja budzę się nagle pod koniec grudnia z świadomością, że coś mi bezpowrotnie umyka. Wtedy zazwyczaj mobilizuję wszystkie swoje siły i uruchamiam swoja tajną broń, najpotężniejszą z możliwych. Taką, co za każdym razem, chociaż na chwilę, odpędza te wszystkie czarne chmury, jakie wytrwale gromadziły się nad moją głowa przez cały rok. To moja ukryta moc, czyniąca ze mnie raz na jakiś czas rudowłosą superbohaterką, zdolną pokonać wszystkie przeciwności i spełniać marzenia jednym uderzeniem serca. Ot, szukam POZTYWÓW! W każdym możliwym znaczeniu tego słowa...

Oto za trzy dni skończy się dziwny 2015 rok, ustępując miejsca nieco przerażającemu 2016. Czuję smutek, lekkie niedowierzanie i odrobinę nostalgii. Ok, może trochę specjalnie pielęgnuję w sobie te odczucia przeglądając konto na Instagramie czy Facebooku by wzbudzić w sobie odpowiednią dozę smutku, ale chyba tym razem nie będę musiała się zbytnio wysilać by powiedzieć sobie i wam te magiczne słowa.

Rok 2015 był dla mnie rokiem wyjątkowym!

Od czego by tu zacząć? Zaczęło się smutno i styczeń trącił trochę ostatecznością decyzji i świadomością porażki w walce z paskudą zwaną codziennością. Owszem, w lutym pojawiły się nawet trzy wpisy (z czego dwa były reckami dla Fantasty 1, 2), ale później było tylko gorzej. Coś tam publikowałam: a to o czytaniu męczących książek, a to o okładkach, nawet zdobyłam się na opisanie wszystkich moich książkowych i okołoksiążkowych zwyczajów (1, 2). Spróbowałam zmierzyć się z zbyt późnym przeczytaniem Pana Lodowego Ogrodu, poMaRudziłam o opowiadaniach i opłacalności prowadzenia bloga książkowego i pochwaliłam się swoją kolekcją autografów.

 A później…

Później była Nidzica… Tak sobie czytam moją pseudorelację i nadal czuję ten ogromny ładunek pozytywnej energii, jakim mniej lub bardziej przypadkowe pogaduchy mnie naładowały. I chociaż nie zaczęłam szaleć z tekstami o konkretnych książkach, to jednak udało mi się napisać coś o duecie Boruń-Trepka, o Peteckim, o Magdzie Kozak, o Inglocie (1, 2)… Niby niewiele, niby nie do końca w takim stylu, w jakim bym chciała, ale coś tam się ruszyło. Nawet postanowiłam wykupić domenę na jeszcze jeden rok: jakoś szkoda mi było tych moich Kronik.

W listopadzie udało mi się po raz drugi w tym roku przełamać nieśmiałość (i brak wiary w siebie) i pojechać na konwent. Już nie tak kameralny jak Nidzica, a zdecydowanie bardziej nastawiony na „ilość”. Mówię tutaj o Falkonie: kolejnej niesamowitej próbie mnie, jako czytelnika i mnie, jako kogoś próbującego zgrać się z szeroko pojętym fandomem. I tutaj, w odróżnieniu od Nidzicy, wrażenia były ściśle podzielone na te pozytywne i te, niestety, niezbyt fajne.

Początkowo chciałam, naprawdę chciałam! napisać osobną relację z tego wyjazdu, ale… te pozytywne emocje w znacznej mierze były zbyt osobiste: nawet jak na to, co zdarza mi się pisać w Kronikach w ramach pokazywania ludzkiej twarzy Silaqui.

Co było najpiękniejsze w Falkonie jako drugim najważniejszym wydarzeniu 2015 roku? Oczywiście: ludzie i rozmowy z nimi! W odróżnieniu od Nidzicy, gdzie początkowo byłam straszliwie onieśmielona, tutaj kojarzyłam już więcej twarzy, mniej bałam się podejść i przywitać z kimś, kogo znam jedynie z Internetów., Nie bez zasług pozostaje tutaj Liteon i Mawete, którzy przegadali ze mną wiele godzin i sprawiali, że nie czułam się zagubiona wśród setek miłośników fantastyki (ale tej niezwiązanej z literaturą). Nie mogę też nie wspomnieć o wieczorowym przesiadywaniu w „Czeskiej”, gdzie dorwałam tak sympatycznych ludzi jak Paweł, Wojtek, czy Istvan (i kilkanaście innych osób). Bawiłam się wyśmienicie! A! I jeszcze przecudny obiad z współszczurami: dyskusja o drodze do fantastyki i milionie innych pięknych zagadnieniach naładowała mnie niesamowicie pozytywnie. Z punktów programowych zaliczyłam w sumie całe trzy, na dwóch udało mi się przysnąć (co nie było winą prelegentów a raczej wypadkową zbyt długich nocnych rozmów z innymi fantastami). Spotkałam wielu cudnych ludzi i tylko mam nadzieję, że jeśli w przyszłym roku pojawię się na Falkonie, to w programie będzie nieco więcej ciekawych prelekcji czy dyskusji: w tym roku nie było za bardzo w czym wybierać...

Dziwny to był rok: nie wróciłam (mimo najszczerszych chęci) do pisania jednego tekstu na tydzień. Co więcej: nie wróciłam nawet do REGULARNEGO pisania o czymkolwiek. Kroniki stały się takim zapomnianym przez bogów miejscem, do którego trafiają jedynie wierni masochiści i ulubione trolle, a większość dyskusji literackich i okołoliterackich przeniosła się na Facebooka: dzięki moim dwóm wyjazdom „tam do ludzi” udało mi się nawiązać lub pogłębić znajomości z osobami, które mniej lub bardziej skutecznie pomagają mi wybierać kolejne lektury. Kupiłam sobie czytnik i zbyt szybko się z nim pożegnałam, nawiązałam kilka… znajomości (a może nawet przyjaźni) i raz na jakiś czas pozwalałam sobie wierzyć w wszystkie te ciepłe słowa, jakie do mnie kierujecie. Kupiłam i dostałam mnóstwo książek, ze dwa razy pobawiłam się w polityczno-emocjonalne dyskusje i nabawiłam się paskudnej przypadłości, z jednej strony wpędzającej w depresję, ale z drugiej dającą jakąś nadzieję dla tak aspołecznej jednostki, jaką podobno jestem... Ot, tęsknię za ludźmi i trochę polubiłam te moje szalone i niepoprawne politycznie spotkania z fantastami.

Jak wyglądał ten rok pod względem czytelniczym? Niemal satysfakcjonująco: przeczytałam 82 pozycje, z czego wiele zapisało się w mojej głowie jako książki wyjątkowe, większość jako dobre, (niech was nie zmylą oceny liczbowe: stosuję sześciostopniową skalę, w której „4” oznacza rzecz dobrą. A przecież innym będzie „dobra lektura rozrywkowa”, a innym „dobry depresyjny kawałek literatury”. Kiedyś napiszę o tym więcej, ot tak, by się pozbyć niedomówień i bezsensownych zarzutów), a tylko kilka jako rzeczy znośne i w jakimś stopniu niedopasowane do mojego … nastroju? Stopnia czytelniczej świadomości? Czegoś innego?

Oto lista, z nielicznymi odnośnikami do recek/opinii.

	Autor	Tytuł	E - N	Ocena	Opinia
1	Antologia	Kroki w nieznane 2005	Nie	5
2	Antologia	Kroki w nieznane 2007	Nie	5
3	Antologia	Kroki w nieznane 2012	Nie	4,5
4	Antologia	Głos Lema	Nie	4
5	Antologia	Rakietowe szlaki 2	Tak	4
6	Antologia	Rakietowe szlaki tom 1	Tak	5
7	Antologia	Najlepsze opowiadania 1996 roku. T.1.	Nie	4,5
8	Antologia	Rakietowe szlaki 1	Tak	5
9	Antologia	Galaktyka I. Radziecka fantastyka naukowa	Tak	4,5
10	Antologia	Herosi	Nie	3,5
11	Boruń K. Trepka A.	Zagubiona przyszłość	Tak	4	Link
12	Boruń K. Trepka A.	Proxima	Tak	3,5	Link
13	Boruń K. Trepka A.	Kosmiczni bracia	Tak	4	Link
14	Bradbury Ray	Kroniki marsjańskie	Tak	5
15	Brunner John	Wszyscy na Zanzibarze	Tak	5,5	Link
16	Bułhakow Michaił	Mistrz i Małgorzata	Tak	6
17	Bułyczow Kirył	Dzikusy. Białe skrzydła kopciuszka	Tak	5
18	Bułyczow Kirył	Miasto na górze	Tak	4
19	Bułyczow Kirył	Osada	Tak	5
20	Bułyczow Kirył	Rycerze na rozdrożach	Tak	3
21	Bułyczow Kirył	Nieziemsko piękna szafa	Tak	5
22	Cook Glen	Czarna Kompania	Nie	4
23	Cook Glen	Cień w ukryciu	Nie	4
24	Cook Glen	Biała Róża	Nie	4
25	Farmer Philip Jose	Gdzie wasze ciała porzucone	Tak	4
26	Farmer Philip Jose	Najwspanialszy parostatek	Tak	3,5
27	Farmer Philip Jose	Mroczny wzór	Tak	3,5
28	Fijałkowski Tomasz	Antipolis	Nie	3	Link
29	Grzędowicz Jarosław	Pan Lodowego Ogrodu t.1	Tak	5	Link
30	Grzędowicz Jarosław	Pan Lodowego Ogrodu t.4	Nie	3,5	Link
31	Grzędowicz Jarosław	Pan Lodowego Ogrodu t.2	Nie	4	Link
32	Grzędowicz Jarosław	Pan Lodowego Ogrodu t.3	Nie	4	Link
33	Inglot Jacek	Quietus	Nie	5,5
34	Inglot Jacek	Wypędzony	Nie	5	Link
35	Inglot Jacek	Sodomion	Nie	4	Link
36	Kołodziejczak Tomasz	Czarny Horyzont	Nie	4,5
37	Kołodziejczak Tomasz	Czerwona Mgła	Nie	4
38	Kołodziejczak Tomasz	Biała Reduta t.1	Nie	4
39	Kozak Magdalena	Fiolet	Nie	4,5	Link
40	Kuttner Henry	Twonk. Opowiadania	Tak	5
41	Kuttner Henry	Nieśmiertelni	Tak	4
42	Le Guin Ursula	Lewa ręka ciemności	Tak	5
43	Lem Stanisław	Eden	Tak	5
44	Lem Stanisław	Kongres Futurologiczny	Tak	4,5
45	Lem Stanisław	Opowieści o Pilocie Pirxie	Tak	6
46	Lem Stanisław	Powrót z gwiazd	Tak	5,5
47	Lewandowski Konrad T.	Małe niebo
48	MacLeod Ian R.	Dom Burz	Nie	4,5	Link
49	Majka Paweł	Niebiańskie Pastiwska	Nie	4
50	Małecki Jakub	Zaksięgowani	Nie	3,5	Link
51	Mieville China	Miasto i Miasto	Nie	4,5
52	Musialik Maciej	Zanieśmy im naszą wojnę	Nie	5	Link
53	Oramus Marek	Rozmyślania nad tlenem	Nie	5
54	Oramus Marek	Wyposażenie osobiste	Nie	5
55	Oramus Marek	Hieny cmentarne	Tak	4
56	Oramus Marek	Arsenał	Tak	4
57	Orlewski Bartosz	Armadillo	Nie	4
58	Paliński Paweł	Polaroidy z zagłady	Nie	4,5	Link
59	Petecki Bohdan	Tylko cisza	Tak	5	Link
60	Petecki Bohdan	Kogga z Czarnego Słońca	Tak	5	Link
61	Petecki Bohdan	Messier 13	Tak	4	Link
62	Petecki Bohdan	Strefy zerowe	Tak	5	Link
63	Podlewski Marcin	Głębia: Skokowiec	Nie	4,5
64	Podrzucki Wawrzyniec	Uśpione archiwum	Nie	5
65	Podrzucki Wawrzyniec	Kosmiczne ziarna	Nie	4,5
66	Podrzucki Wawrzyniec	Mosty wszechzieleni	Nie	4,5
67	Reynolds Alastair	Północ Galaktyki	Nie	5
68	Reynolds Alastair	Diamentowe psy. Turkusowe dni	Nie	4
69	Sawicki Andrzej W.	Aposiopesis	Nie	4
70	Strugaccy A.B.	Fale tłumią wiatr	Tak	4
71	Strugaccy A.B.	Żuk w mrowisku	Tak	4
72	Strzeszewski Emil	Ród	Nie	4,5	Link
73	Szmidt Robert J.	Szczury Wrocławia. Chaos	Nie	4
74	VanderMeer Jeff	Ujarzmienie	Nie	3,5
75	VanderMeer Jeff	Podziemia Veniss	Nie	5
76	VanderMeer Jeff	Unicestwienie	Nie	4,5
77	Watts Peter	Wir	Nie	4
78	Wilhelm Kate	Gdzie dawniej śpiewał ptak	Tak	4,5
79	Zajdel Janusz Andrzej	Cylinder van Troffa	Tak	5
80	Zajdel Janusz Andrzej	Wyjście z cienia	Tak	5
81	Zajdel Janusz Andrzej	Paradyzja	Tak	4,5
82	Ziemiański Andrzej	Zapach szkła	Nie	4

Kłamstwem byłoby twierdzenie, że większość z tych książek wybrałam sama. Nieocenionym pomocnikiem (i weryfikatorem) kolejnych lektur okazał się niezastąpiony Lapsus (zwany czasem Krzysztofem), swoja cegiełkę dołożył Mawete, ludzie na Facebooku i odwiecznie stalkowane przez moją skromną osobę dwa fora: Latająca Holera i Zaginiona Biblioteka. Jeśli macie jakieś pytania odnośnie poszczególnych tytułów: piszcie tutaj, na fb, może nawet na maila: co kto woli. Mnie osobiście cieszy duży udział klasyki, zwłaszcza tej naszej rodzimej.

Czy mam jakieś plany na 2016 rok? Mam ich mnóstwo, ale pewnie 99% jest nie do zrealizowania… ten jeden procent to TRZY wyjazdy, nad powodzeniem których zaczynam pracować już dzisiaj.

Co będzie z Kronikami? Nie znikną, coś tam opublikuję od czasu do czasu, trochę potrolluję na Facebooku, może dorobię się jakiegoś zbanowania, czasem wam poMaRudzę a przez większość wolnego czasu będę poczytywać tych, których czytać warto. Przeczytam mnóstwo książek, dobieranych według jedynego rozsądnego klucza, sama nie napiszę ani jednej i dalej uparcie będę zmuszała siebie do tej odrobiny optymizmu, jaka mi jeszcze pozostała. To chyba całkiem dobry plan, prawda?